Όλοι μας λίγο πολύ αγαπάμε την μουσική. Το κάθε τραγούδι μπορεί να μας δημιουργήσει πληθώρα συναισθημάτων, όπως λύπη, χαρά, θυμό. Για πολλούς η μουσική αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης, ορίζοντάς την ως ένα θείο δώρο που έχει δοθεί στους ανθρώπους.
Στην πραγματικότητα είναι ένα μέσο αποθήκευσης αναμνήσεων και συναισθημάτων, ένα μέσο που είναι ικανό να μας ταξιδεύσει νοητά σε όμορφα μέρη, σε γνώριμους προορισμούς. Πόσες μουσικές μελωδίες μας ξυπνάνε αναμνήσεις και μας κάνουν να νιώθουμε νοσταλγία για διάφορες στιγμές και καταστάσεις της ζωής μας. Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μουσικά κομμάτια, που δεν φέρνουν στη θύμισή μας παλιές σκέψεις, αντιθέτως μας δημιουργούν μία επιθυμία να ζήσουμε νέες εμπειρίες.
Ακόμα και εδώ λοιπόν, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει μία σημαντική θέση για το αγαπημένο μας μέσο μεταφοράς. Συγκεκριμένα, για το ταξί έχουν γραφτεί αρκετά μουσικά κομμάτια , τα οποία φυσικά καλύπτουν οποιοδήποτε γούστο. Εμείς ξεχωρίσαμε 8, από τις πολλές επιλογές που είχαμε , 8 τραγούδια με υπέροχες μελωδίες και ιδιαίτερους στίχους, διαφορετικά μεταξύ τους προκειμένου να καλύψουν οποιοδήποτε γούστο.
- Πρώτο στη σειρά είναι ένα αγαπημένο έντεχνο τραγούδι του Κώστα Μακεδόνα , “το ταξί”, μία λατρεμένη επιλογή που δεν σου αφήνει περιθώρια να μη νιώσεις νοσταλγία, ακούγοντάς το. <<Πες στο ταξί να μην σε περιμένει, κατέβα βγες, περπάτα στην βροχή, όταν μία αγάπη σβήνει και πεθαίνει, για να την κλαις θα μένεις μοναχή, περνάς με ένα ταξί και ξεμακραίνεις, βλέπω στα μάτια σου τον γυρισμό, μέσα στο άγγιγμά μου ανασαίνεις, πιάνεις της μουσικής μου τον σφυγμό…>>. Κυκλοφόρησε το 2000 με το άλπουμ ‘’Του έρωτα το φως’’.
- Σταμάτης Κραουνάκης, Ελεονώρα Ζουγανέλη – ‘’Ταρίφας’’. Μία υπέροχη συνεργασία, μεταξύ των δύο καλλιτεχνών, σχετικά πρόσφατη μας χαρίζει αυτούς τους απλούς μεν , αλλα παράλληλα όμορφους στίχους με τους οποίους θα μπορούσαν να ταυτιστούν αρκετοί ερωτευμένοι. Η πρώτη εντύπωση που αφήνει φυσικά με τον τίτλο του, μπορεί να προβληματίσει κάποιον ,ακούγοντάς το όμως θα τον ανταμοίψει, καθώς οι ωραίοι στίχοι αυτοί συνοδεύνται από μία υπέροχη μελωδία. <<… εκεί που ζεις θέλω να ‘ρθω με το ταξί ένα βράδυ, στην αγκαλιά σου να χωθώ να ζήσω μία σταλιά. Μπορεί και να σαι έρωτας και έρωτας μεγάλος, ταρίφα μου περίμενε, πληρώνω αναμονή , για να με πας στο σπίτι μου πρωτού ξυπνήσει ο άλλος , που άμα του πω την ήττα μου θα του κακοφανεί. >>
- Γλυκερία – Μελίνα Ασλανίδου – “ Η ζωή οδηγεί ταξί ”. Κυκλοφόρησε το 2006 με το άλμπουμ ‘’Βροχή των αστεριών’’ και δεν θα μπορούσαν οι στίχοι του να περιγράψουν με καλύτερο τρόπο την πραγατικότητα. << Η ζωή οδηγεί ταξί, και στον δρόμο σταματάει, ρίχνει μία αμαρτία λοξή, που πηγαίνεις σε ρωτάει, που πηγαίνεις σε ρωτάει, η ζωή τρέχει μπροστά με αναμένα όλα τα φώτα,και όταν έχεις τα λεφτά σου ανοίγει και την πόρτα.>>.
- Νίκος Οικονομόπουλος – ‘’Από έρωτα δεν πέθανε κανείς’’. Φυσικά , δεν αναφέρεται το ταξί στον τίτλο του συγκεκριμένου ταγουδιού, όμως μετά την μεγάλη επιτυχία που έχει παρουσιάσει είναι γνωστοί σε όλους οι στίχοι του. Πρόκειται για ακόμα ένα τραγούδι που μιλάει για χωρισμό , μία δυνατή μπαλάντα για λίγο πιο βαριές καταστάσεις, καθώς εμφανώς κυμαίνεται σε λίγο πιο έντονο ύφος << Από έρωτα δεν πέθανε κανείς, να ελπίζω μην με αφήνεις δεν χρειάζεται, το ταξί σε περιμένει μην αργείς θα την βρω την άκρη μην ανησυχείς, από έρωτα δεν πέθανε κανείς>>.
- Νίκος Μακρόπουλος – “ Το ταξί σου “. Μια αρκετά πιο ανάλαφρη επιλογή με αναμφισβήτητα πιο ανάλαφρους στίχους. Στο συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι θα έλεγε κάποιος αστειευόμενος φυσικά την κοινή φράση πως πεσαμε στα βαριά ακούγοντάς το. Προφανώς, πρόκειται όχι απλά για ερωτευμένους και βαθιά πληγωμένους, όσους νιώθουν πως ταυτίζονται με την ερμηνεία αυτή αλλά και για αγανακτησμένους, θυμωμένους και αποφασισμένους. <<Άντε φύγε, τώρα ντύσου, στο δωμάτιο αυτό είναι μόνο το κορμί σου, είσαι άδεια από ψυχή , να η πόρτα είναι εκεί, περιμένει το ταξί σου>>.
- Αλλάζοντας αισθητά ύφος και κατηγορία για τους πιο ψαγμένους, που αγαπάνε την ξένη παλιά μουσική το “Taxi” του Harry Chapin αποτελεί ένα υπέροχο κλασσικό τραγούδι. Πολλοί λένε πως το συγεκριμένο τραγούδι είναι από τα αγαπημένα της δεκαετίας του 1970 και ακούγοντάς το νιώθουν σα να διαβάζουν μία ιστορία ή να παρακολουθούν μία ταινία, τόσο έντονα πασαραστατικός είναι στην ερμηνεία του ο Harry Chapin. Χαρακτηρίζοντας την μουσική του τέχνη αποτελεί ένα από τα αγαπημένα και πιο γνωστά τραγούδια του καλλιτέχνη. <<And here, she’s acting happy, inside her handsome home, and me, I’m flying in my taxi, taking tips ang getting stoned>>
- Στη συνέχεια, το ‘’Ένα βροχερό ταξί’’ του Φίλιππου Πλιάτσικα, που κυκλοφόρησε το 2002, με το άλμπουμ ονομαζόμενο και αυτό ‘’Ένα βροχερό ταξί’’, ως ο πρώτος προσωπικός δίσκος του καλλιτέχνη. Ένα έντεχνο τραγούδι, ιδιαίτερα μελαγχολικό, φυσικά βασιζόμενο έντονα στο ύφος, στο οποίο μας έχουν συνηθίσει οι Πυξ Λαξ, σε στίχους και μουσική του Φίλιππου Πλιάτσικα. << Πήρα ένα βροχερό ταξί, να κάνω βόλτες στην ομίχλη, να δω αν ακόμη είσαι εκεί, σημαία ανάμεσα στα πλήθη. Πήρα ένα βροχερό ταξί, θα φτάσω ό,τι και να γίνει, να δω αν ακόμα είσαι εκεί ή η σκιά σου έχει μείνει>>.
- Αλλάζοντας ξανά ύφος, για το τέλος αφήσαμε ένα γνώριμο λαΐκό κομμάτι του Στράτου Διονυσίου ‘’Ο ταξιτζής’’, παρόλο που σίγουρα, είναι το πρώτο τραγούδι που θα σκεφτόταν κάποιος διαβάζοντας τον τίτλο του άρθρου , καθώς αποτελεί ένα μουσικό κομμάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους ταξιτζήδες. Ακόμα, και αρκετοί οδηγοί ταξί υποστηρίζουν πως ακούγοντάς το , ανεξάρτητα αν τους θυμίζει κάποια ερωτική απογοήτευση, νιώθουν νοσταλγία και συγκίνηση. <<Πήγαινέ με όπου θέλεις ταξιτζή, που θα πάμε είναι το τελευταίο, εσύ που άκουσες πολλά, και είδες ακόμα πιο πολλά, συγχώρα με που κλαίω>>. Κυκλοφόρησε το 1986, με στιχουργό τον Βασίλη Παπαδόπουλο, ο οποίος υποστηρίζει πως εμπνεύστηκε τους στίχους από μία ερωτική απογοήτευση, είναι δηλαδή μία υπαρκτή ιστορία, κάτι που δεν μας κάνει εντύπωση όταν πρόκειται για ένα τόσο δυνατό και αξεπέραστο μουσικό κομμάτι. Ένα κομμάτι, το οποίο ενώ ξεκινάει δυναμικά συνοδευόμενο από την ιδιαίτερη ερμηνεία του Στράτου Διονυσίου, στη συνέχεια φαίνεται να κατεβάζει την ένταση και να γίνεται ιδιαίτερα μελωδικό.
Είναι λογικό να αναρωτηθεί κανείς τι κοινό θα μπορούσαν να έχουν μεταξύ τους τα παραπάνω κομμάτια και ποιος θα τα τοποθετούσε όλα μαζί σε κάποια λίστα,αφού είναι τόσο αισθητά διαφορετικά μεταξύ τους. Η αλήθεια είναι πως και τα 8 κομμάτια που επιλέξαμε, βασίζονται σε ερωτικές απογοητεύσεις και είναι αρκετά λυπηρά, μελαγχολικά και ταξιδιάρικα.
Πρόκειται για ιστορίες ανθρώπων, που επί το πλείστον νιώθουν την ανάγκη να πιαστούν από κάτι ή κάποιον ακόμα και έναν άγνωστο προκειμένου να πάρουν δύναμη, νιώθοντας οι ίδιοι βαθιά πληγωμένοι από έναν ανεκπλήρωτο έρωτα ή μετά από έναν χωρισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο προαναφερόμενος στίχος που ερμηνεύει ο Στράτος Διονυσίου στο κομμάτιι ‘’Ο ταξιτζής’’ <<εσύ που άκουσες πολλά και είδες ακόμα πιο πολλα συγχώρα με που κλαίω>>. Αυτός ο στίχος μας θυμίζει την κλασσική εικόνα του ταξιτζή που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας και πολλές φορές κάνουμε πλάκα χαρακτηρίζοντάς τον ως ψυχολόγο. Όμως, πρόκειται για ένα αστείο το οποίο βασίζεται στην πραγματικότητα. Ίσως ,να βασίζεται στην ανάγκη που νιώθουν κάποιοι να μοιραστούν κάτι προσωπικό τους με κάποιον που δεν θα δουν ξανά κατά πάσα πιθανότητα. Για αυτό ίσως κάποιοι ισχυρίζονται μάλιστα πως εκμυστηρεύτηκαν κάποιο περιστατικό σε έναν ταξιτζή και όχι σε κάποιον φίλο τους, γιατί θεώρησαν πως αυτός δεν θα τους κρίνει και δεν θα τους ρωτήσει στη συνέχεια τι συνέβη.
Πόσοι οδηγοί θα μπορούσαν να γίνουν μάρτυρες τέτοιου είδους καθημερινών ιστοριών, από ανθρώπους ερωτευμένους, απογοητευμένους, πληγωμένους και πόσοι θα μπορούσαν να μας αφηγηθούν και από ένα ακραίο περιστατικό που θα έχουν βιώσει. Από έντονους διαλόγους και διαφωνίες μέχρι κλάματα , φωνές, περιστατικά με μεθυσμένους, ίσως και κάποιες αστείες καταστάσεις ή και κωμικοτραγικές σαν αυτές που θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν κάποιον πιο απαιτητικό πελάτη, ο οποίος να ζητούσε να παρακολουθήσουν τον ή την σύντροφο.
Τέλος, ίσως και κάποιος από εμάς θα μπορούσε να ταυτιστεί κυριολεκτικά με τα παραπάνω κομμάτια, να έχει βρεθεί σε μία ανάλογη θέση ,του ερωτευμένου και πληγωμένου πελάτη και να έχει εκμεταλλευτεί τον χρόνο του μέσα στο ταξί, εξιστορώντας τον πόνο του στον οδηγό. Όμως, ποιος θα παραδεχόταν κάτι τέτοιο…
ΜεΤΑΧΙμαΣ ΤΜ
